Na froncie Zachodnim bez przełomu
„`html
Komisja Europejska zainicjowała proces deregulacji określany mianem Omnibus, mający na celu uproszczenie i dostosowanie obowiązków raportowych do realiów gospodarczych. Inicjatywa ta skupia się na ograniczeniu nadmiernych obciążeń administracyjnych, zwłaszcza dla mniejszych podmiotów, oraz ujednoliceniu przepisów z innymi ramami regulacyjnymi. W ramach konsultacji trwają analizy dotyczące m.in. możliwości uproszczenia struktury raportów, redukcji liczby wymaganych wskaźników oraz zwiększenia elastyczności harmonogramów raportowania. Ostateczne ustalenia w tym zakresie mogą znacząco zmienić zakres obowiązków raportowych w całej Unii Europejskiej oraz wpłynąć na decyzje regulacyjne podejmowane przez inne kraje Europy.
Nowe podejście do raportowania ESG w Wielkiej Brytanii
Choć Wielka Brytania nie należy już do Unii Europejskiej, aktywnie wdraża własne regulacje dotyczące raportowania ESG. W czerwcu 2025 roku opublikowano projekty nowych standardów UK Sustainability Reporting Standards (UK SRS), inspirowanych standardami opracowanymi przez Międzynarodową Radę ds. Standardów Zrównoważonego Rozwoju (ISSB). Standardy UK SRS S1 oraz S2 odpowiadają odpowiednio ISSB w zakresie ogólnych informacji o zrównoważonym rozwoju i danych klimatycznych, lecz wprowadzają zmiany dostosowane do brytyjskich potrzeb.
Najważniejsze zmiany w brytyjskich standardach
- Wydłużenie okresu przejściowego do dwóch lat, co pozwala firmom najpierw skoncentrować się na raportowaniu kwestii klimatycznych, zanim rozszerzą zakres raportowych tematów na szersze aspekty ESG.
- Rezygnacja z opóźnionego publikowania raportów ESG względem sprawozdań finansowych, uzasadniona troską o zachowanie spójności oraz przejrzystości przekazywanych danych.
Obecnie trwają konsultacje określające zakres obowiązkowości wdrożenia tych standardów oraz analizowane są koszty i potencjalne korzyści. Rząd planuje także wprowadzenie wymogu opracowywania planów transformacji klimatycznej przez duże przedsiębiorstwa i instytucje finansowe, zgodnie z założeniami Porozumienia Paryskiego.
Dostosowanie zasad raportowania w Szwajcarii
Szwajcaria, choć pozostaje poza UE, pierwotnie zamierzała zharmonizować swoje regulacje ze wspólnotowymi oraz międzynarodowymi standardami. W 2022 roku uchwalono rozporządzenie dotyczące ujawnień klimatycznych, które miało wejść w życie w 2025 roku i objąć duże firmy oraz sektor finansowy. Przepisy te opierały się na rekomendacjach Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD) i przewidywały obowiązek raportowania emisji gazów cieplarnianych, ryzyk klimatycznych i planów transformacji.
Modyfikacje i aktualny harmonogram zmian
- W grudniu 2024 r. rozpoczęto konsultacje nad nowelizacją przepisów w celu dostosowania do standardów międzynarodowych, takich jak ISSB czy ESRS.
- Po ogłoszeniu rozpoczęcia procesu Omnibus w UE, Szwajcaria zdecydowała o wstrzymaniu dalszych prac do czasu zakończenia unijnych konsultacji, chcąc uniknąć sytuacji pogorszenia konkurencyjności krajowych firm.
- Podjęcie ostatecznych decyzji dotyczących kierunku regulacji ma nastąpić do początku 2026 r., z planowanym wejściem nowych przepisów najdalej w 2027 roku.
Ambitne zobowiązania klimatyczne Norwegii
Norwegia kontynuuje prace nad wdrażaniem polityki klimatycznej, ogłaszając w 2025 roku nowy cel redukcji emisji gazów cieplarnianych o 70–75% do 2035 roku względem poziomu z 2019 roku. Nowe zobowiązanie przyjęto jako zaktualizowany wkład krajowy (NDC) w ramach Porozumienia Paryskiego, wyznaczając znacznie ambitniejsze cele niż wcześniejsze – obejmujące 55% redukcji do 2030 roku. Norwegia planuje realizować założenia zarówno poprzez działania krajowe, jak i we współpracy z Unią Europejską.
- W arsenale narzędzi polityki klimatycznej znajdują się m.in. podatki od emisji, system handlu uprawnieniami do emisji, wymogi klimatyczne dla zamówień publicznych oraz rozbudowa wsparcia dla innowacji i technologii CCS.
- Kraj ten zakłada także udział w międzynarodowych mechanizmach kompensacyjnych, takich jak ITMOs (Internationally Transferred Mitigation Outcomes), których stosowanie umożliwiły postanowienia COP29 z 2024 roku.
- W czerwcu 2025 roku Norwegia oraz Szwajcaria podpisały pierwszą na świecie umowę w ramach artykułu 6.2 Porozumienia Paryskiego o międzynarodowym handlu kredytami węglowymi.
Mimo różnic pomiędzy krajami europejskimi w zakresie podejścia do raportowania zrównoważonego rozwoju – zarówno w aspekcie zakresu, terminów wdrożenia, jak i poziomu obowiązkowości – łączy je wspólna misja: zapewnienie przejrzystości, wiarygodności oraz porównywalności danych ESG, a także wsparcie procesów transformacji klimatycznej. Unia Europejska, Wielka Brytania, Szwajcaria i Norwegia, podążając różnymi ścieżkami, dążą do stworzenia spójnych, ambitnych ramek raportowania, które będą sprzyjały świadomym decyzjom inwestorów, konsumentów oraz decydentów.
„`
