Kiedy rozpocznie się najdłuższy dzień w roku w 2024 roku? Rozpoczęcie astronomicznego lata.

20 marca 2024 miała miejsce przesilenie wiosenne. Od tego momentu dni są już dłuższe od nocy. Teraz czas na przesilenie letnie. W astronomii przesilenie letnie sygnalizuje zakończenie wiosny i nadejście lata na półkuli północnej. Lato trwa aż do równonocy jesiennej, która w 2024 roku wypada 22 września w niedzielę.

Przesilenie letnie – najdłuższy i najkrótszy dzień roku

Podczas przesilenia letniego Słońce znajduje się w swoim najbardziej północnym punkcie na nieboskłonie, jak obserwowane z Ziemi. Rok astronomiczny obfituje w wiele fascynujących zjawisk, z których przesilenia są jednymi z najbardziej znaczących. Przesilenie letnie i przesilenie zimowe wyznaczają momenty w roku, kiedy dzień jest najdłuższy oraz najkrótszy. To zjawisko jest bezpośrednio związane z nachyleniem osi Ziemi oraz jej ruchem orbitalnym wokół Słońca.

• Przesilenie letnie występuje zazwyczaj 20 lub 21 czerwca na półkuli północnej i jest to moment, w którym Słońce osiąga swoje najwyższe położenie na nieboskłonie.
• W tym dniu, zwanym również dniem lata, mamy do czynienia z najdłuższym dniem i najkrótszą nocą w całym roku.
• Jest to wynik tego, że północna półkula jest maksymalnie nachylona w kierunku Słońca.

Z kolei przesilenie zimowe przypada na 21 lub 22 grudnia i charakteryzuje się najkrótszym dniem oraz najdłuższą nocą w roku na półkuli północnej. Tego dnia Słońce osiąga swoje najniższe położenie na nieboskłonie w ciągu roku, a północna półkula jest najbardziej odchylona od Słońca.

Od kiedy dni stają się krótsze?

Po przesileniu letnim dni zaczynają stopniowo stawać się krótsze, co jest rezultatem zmieniającego się kąta nachylenia w stosunku do Słońca. Proces ten trwa aż do przesilenia zimowego, kiedy to dni zaczynają znowu stopniowo się wydłużać.

Wpływ przesilenia letniego

Przesilenia znacząco wpływają na różnorodne kultury, będąc okazją do obchodów licznych festiwali i tradycji, które wywodzą się z dawnych wierzeń i stanowią celebrację światła podczas lata oraz symboliczne odradzanie się Słońca w zimie. Te zjawiska nie tylko są istotnymi momentami w kalendarzu astronomicznym, ale także oddziałują na rolnictwo, ekosystemy oraz nastrój i samopoczucie ludzi.

• Zarówno przesilenie letnie, jak i zimowe, choć są efemeryczne, przypominają o ciągłej zmienności i naturalnym rytmie świata.
• Chociaż przesilenie letnie jest najdłuższym dniem na półkuli północnej, zazwyczaj nie wiąże się z najwcześniejszym wschodem Słońca, który zwykle następuje kilka dni wcześniej.

Z kolei najpóźniejszy zachód Słońca obserwuje się właśnie w dniu przesilenia czerwcowego. Na półkuli południowej, gdzie ten dzień oznacza przesilenie zimowe, najwcześniejszy zachód Słońca również występuje kilka dni przed przesileniem, natomiast najpóźniejszy wschód Słońca kilka dni później. To zjawisko wynika z różnic między czasem mierzonym przez zegary a czasem słonecznym.

Najdłuższy dzień w roku nie pokrywa się z najcieplejszym dniem. Zwykle najwyższe temperatury na półkuli północnej notuje się kilka tygodni, a nawet miesięcy po przesileniu. Wynika to z opóźnienia w nagrzewaniu się oceanów i lądów.