NASA sprawdza innowacyjny materiał do marsjańskich misji. Trafił już na pokład statku kosmicznego

„`html
Nowe Technologie NASA dla Misji na Marsa
NASA eksperymentuje z nowym materiałem „Zylon”, który jest testowany na potrzeby przyszłych wypraw na Marsa, w tym również załogowych. Materiał ten znajduje się na pokładzie sekretnego samolotu kosmicznego X-37B.
Tajna Misja X-37B
X-37B to maszyna kosmiczna Sił Kosmicznych Stanów Zjednoczonych, rozwijana wcześniej przez NASA. Niedawno wystrzelona za pomocą rakiety Falcon 9 od SpaceX, obecnie realizuje swoją ósmą misję orbitalną (OTV-8). W tej misji testowane są różne innowacyjne rozwiązania technologiczne, w tym kwantowa technologia GPS i nowe metody komunikacji laserowej.
Rola „Zylonu” w Programie Kosmicznym
„Zylon”, nowo opracowany syntetyczny polimer, jest głównym punktem zainteresowania tej misji. Materiał ten, w postaci taśmy, jest w stanie wytrzymać ekstremalne warunki kosmiczne. NASA zamierza używać „Zylonu” szczególnie w misjach marsjańskich do budowy elementów takich jak skorupy HIAD.
Testowanie Wytrzymałości „Zylonu”
Przed wykorzystaniem w misjach, NASA musi przetestować wpływ długoterminowego promieniowania kosmicznego oraz innych czynników na „Zylon”. Na pokładzie X-37B znajdują się pojemniki z tym materiałem, które wyposażone są w różne czujniki. Eksperyment składa się z dwóch prób – jednej, w której „Zylon” jest zwinięty, oraz drugiej, w której jest ściśnięty.
Wyniki tej misji będą kluczowe dla przyszłych decyzji NASA odnośnie wykorzystania „Zylonu” w misjach na Marsa, które mogą rozpocząć się już w następnej dekadzie. Materiał ten mógłby odgrywać kluczową rolę w równomiernym rozkładaniu obciążeń w strukturach rakietowych na Czerwonej Planecie. Lot na Marsa w jedną stronę zajmuje kilka miesięcy, więc efektywność materiału w tym czasie jest kluczowa.
Wykorzystanie Technologii HIAD i Wnioski z LOFTID
NASA planuje użycie technologii HIAD przy lądowaniach na Marsie, w tym w misjach z łazikami i lądownikami. Testy systemu lądowania HIAD zostały przeprowadzone w 2022 roku w ramach projektu LOFTID, co pozwoliło sprawdzić jego działanie podczas ponownego wejścia do ziemskiej atmosfery.
„`