Odkryto sekrety starożytnego egipskiego kultu krokodyla. Mumia odsłoniła tajemnicę.

Sobek, egipski bóg krokodyli

Był on opiekunem wody, jezior, urodzaju, był również patronem armii, a także symbolem siły królewskiej. Najczęściej przedstawiany był jako człowiek z głową krokodyla, sporadycznie jako krokodyl z głową sokoła, lwa, czy szakala. Bóg ten nosił koronę składającą się z dysku słonecznego, dwóch piór i rogów. Co ciekawe, Sobek miał być nieprzewidywalnym i wrogim bożkiem, często przypisywano mu także aspekt nagłej śmierci. Z drugiej strony mógł pomagać umarłym w zaświatach, przywracając duszom wzrok. Ku jego czci składano zmumifikowane krokodyle i ich jaja, które były prezentowane w ośrodkach kultu Sobka. Zwierzęta te były uważane za reprezentacje władcy Nilu i pierwotnych bagien, z których, jak wierzyli, powstała Ziemia. W całym Egipcie odkryto liczne ośrodki działalności poświęcone krokodylom.

Tajemnica łapania dzikich bestii

Naukowcy dokonali szczegółowych badań mumii krokodyla mierzącego 2,2 m długości ze starożytnego Egiptu, który znajduje się w Muzeum i Galerii Sztuki w Birmingham w Wielkiej Brytanii. Liczne skany ciała wykazały w brzuchu krokodyla… Sugeruje to, że gad został złapany na wolności i zabity natychmiast po schwytaniu. Proces łapania gadów mógł bazować na przyneć w postaci ryby zaczepionej do dużego haka. Specjaliści dodają: „… Segmentacja danych z tomografii komputerowej umożliwiła wirtualne wydobycie haka z wnętrza mumii i jego replikację, najpierw w plastiku, a następnie w oryginalnym materiale, jakim jest brąz”. Liczne badania wykazały, że krokodyle były łapane na wolności (choć nie precyzowano jak dotąd samego sposobu), lub też były hodowane w ośrodkach kultu (choć tutaj pojawiają się pytania, w jaki sposób te zwierzęta były trzymane i pielęgnowane). Najsławniejszy gad nosił imię Suchus i żył w centrum kultu w (Szedet). Specjaliści twierdzą: „Uważany za żywe wcielenie Sobka, Suchus otrzymał własny dedykowany staw w kompleksie świątynnym, gdzie otrzymywał obfitą dietę składającą się z chleba, mięsa i wina dostarczanych przez kapłanów oraz ozdób z metali szlachetnych i klejnotów. Jako zwierzę kultowe, „

Mumia krokodyla jako źródło wiedzy

„Mumia krokodyla dostarczyła dowodów, że mumie, których fizyczne szczątki są wyraźnie widoczne gołym okiem, , zarówno o życiu zwierzęcia, jak i o pośmiertnym traktowaniu ich szczątków. Opisany przypadek jest największym okazem zbadanym dotychczas przez autorów i tym, który ujawnił najbardziej zaskakującą zawartość podczas badań radiograficznych”. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie naukowym.